ภาพงานศิลปะ

ภาพกิจกรรมเชิดหุ่น

เพลงระบำชาวเกาะ

วันพฤหัสบดีที่ 11 ธันวาคม พ.ศ. 2551

การฟัง พูด อ่านและเขียน

วันพุธที่ 3 ธันวาคม 2551อาจารย์ได้สอนการนำเข้าสู่บทเรียนของการสอนนั้นมีหลายวิธีเช่นเกม(ปริศนาคำทาย) เพลงต่างๆ นิทาน คำคล้องจอง
กระบวนการ
บรรยากาศการเรียน มีลักษณะของความร่วมมือกันระหว่างครูและเด็กๆตั้งแต่การวางแผนคิดด้วยกันจะทำอะไร ทำเมื่อไร ทำอย่างไร จำเป้นต้องใช้วัสดุอุปกรณ์อะไร จะหาสิ่งต้องการมาได้อย่างไร และใครจะช่วยทำงานในส่วนใด การวางแผนจะมีทั้งระยะยาว(long range plans)เพื่อวางกรอบคิดกว้างๆ
แผนระยะสั้น(short range plans)โดยเด็กและครูจะใช้ความคิดพูดคุยปรึกษากันเพื่อหารายละเอียดและขั้นตอนในการทำกิจกรรม
การฟังและการพูดของเด็ก
เด็กมีโอกาสได้ยินเสียงแม่พูด แม้ว่ายังพูดไม่ได้ เด็กเกิดการเรียนรู้ภาษาพูดเพราะการสอนเด็กให้พูดนั้น เด็กจำเป็นต้องได้ยินได้ฟังภาษาพูดก่อน ยิ่งได้ฟังมากจะเข้าใจชัดเจนขึ้นและเรียนรู้คำศัพท์มากขึ้น
เด็กวัย 2-3ขวบการพูดของแม่จะช่วยให้ลูก มีพัฒนาการภาษาที่ดีการสนทนา การซักถามเกี่ยวกับกิจวัตรประจำวันเป็นสิ่งจำเป็นในการส่งเสริมและพัฒนาการเรียนรู้ในด้านการเข้าใจความหมายของภาษาจากเรื่องง่ายไปถึงเรื่องที่ยากและซับซ้อนมากขึ้น
ภาษามีบทบาทในการสื่อความคิดรวมไปจินตนาการ เพื่อตอบสนองความต้องการของตนได้อย่างดี
การอ่านและการเขียน
การอ่านหนังสือให้เด็กฟังทุกวันเป็นสิ่งจำเป็นในการให้โอกาสเด็กเรียนรู้เพื่อพัฒนาภาษาเขียน ขณะที่อ่านควรชี้นิ้วตามตัวหนังสือประกอบไปด้วย ทำให้เด็กเรียนรู้กฎเกณฑ์ทุกขั้นตอนที่สำคัญคือการให้เด็กเรียนรู้ที่จะเข้าใจประเด็นในเรื่องที่อ่านว่าสิ่งที่ประกอบกันขึ้นทั้งหมดคือองค์รวมที่เป็นเนื้อหาที่เป็นระบบการคิดไวยากรณ์ของภาษา
ควรสนทนากับเด็กเกี่ยวกับกฎเกณฑ์ทงภาษาอย่างง่ายๆ เนื้อหาที่อ่านควรสัมพันธ์กับสิ่งต่างๆรอบตัวและพยายามเชื่อมโยงกับประสบการณ์เดิมของเด็กตลอดเวลา เพื่อให้เห็นประโยชน์และความเกื่ยวพันของภาษาเขียนกับชีวิตจริง
จึงกล่าวได้ว่า การอ่านหมายถึงการสื่อสารเพื่อแสดงความคิดความรู้สึกออกมาอย่างมีความหมาย
การเขียนและการอ่านจะดำเนินไปพร้อมกันเนื่องจากการเป็นนักเขียนที่ดีได้นั้นต้องอาศัยการที่แตกฉานในเรื่องนั้น ๆส่วนการฝึกฝนให้เด็กเขียนหนังสือนั้นๆ ครูต้องตระหนักว่าการฝึกเขียนที่ให้ลอกเรียนแบบโดยเด็กไม่ต้องใช้ความคิดแต่เป็นการฝึกกล้ามเนื้อมือหรือฝึกเฉพาะความสวยงามของลายมือนั้นแตกต่างโดยสิ้นเชิงกับการเขียนที่มาจากความคิด

วันพฤหัสบดีที่ 27 พฤศจิกายน พ.ศ. 2551

การจัดประสบการณ์ภาษาทางธรรมชาติ

วันพุธที่ 26 พฤศจิกายน อาจารย์ จินตนาได้สอนเกี่ยวกับการจัดประสบการณ์ทางภาษาธรรมชาติ การสอนภาษาแบบองค์รวม และได้ให้ความหมายของธรรมชาติว่าสิ่งที่อยู่รอบตัวเราคือการดำเนินชีวิต ภาษาหมายถึง การสื่อสาร และได้กล่าวถึงทฤษฏีการสอนภาษาองค์รวมของ
- โคมินิอุส กล่าวว่าเด็กสามารถค้นพบข้อมูลใหม่ๆได้ด้วยการนำเสนอ
- กู้ดแมนสมิธ เมอร์ริดิช กล่าวว่าความรู้จะเกิดขึ้นอย่างพรั่งพรูจากกระบวนการเรียนรู้และมีการพัฒนาภาษาพูด ภาษาเขียน
- จูดิท นิวแมน กล่าวว่าการสอนภาษาโดยแนวคิดองค์รวมมีลักษณะเป็นปรัชญา
และได้กล่าวถึงทฤษฏีทางภาษาธรรมชาติของ
- จอห์น ดิวอี้ กล่าวว่า การเรียนรู้ภาษาของเด็กเกิดจากประสบการณ์โดยตรง
- เพียเจท์ กล่าวว่า เด็กจะเรียนรู้ผ่านกิจกรรมด้วยการเคลื่อนไหวและปฏิสัมพันธ์กับสิ่งแวดล้อม
- ไวกอตรกี กล่าว่า การเรียนรู้ของเด็กเกิดขึ้นได้จากบุคคลใกล้เคียง เช่น พ่อ แม่ เพื่อนและครู
- ฮอลลิเดย์ กล่าวว่า เด็กจะเป็นผู้ใช้ภาษาในการมีปฏิสัมพันธ์ระหว่างผู้คนที่เกี่ยวข้อง
- กู๊ดแมน กล่าวว่า ภาษาเป็นเครื่องที่มือสำคัญสำหรับชีวิตเด็ก

วันศุกร์ที่ 21 พฤศจิกายน พ.ศ. 2551

วันพุธที่ 19 พฤศจิกายน

ในวันพุธที่ 19 พฤศจิกายน อาจารย์จินตนาได้สอนให้นักศึกษาทำสื่อนิทานและหุ่น เช่น การทำหนังสือนิทานให้เป็นภาพ 3 มิติ และสามารถทำนิทานให้เลื่อนขึ้นเลื่อนลงได้ ทำปากสัตย์ ทำpopup และได้แสดงบทบาทสมมุติในการขายของภายในห้องเรียน นอกจากนั้นอาจารย์ได้สั่งให้ไปทำงานที่อาจารย์สอนในวันนี้มาส่งพุธหน้า

วันพฤหัสบดีที่ 20 พฤศจิกายน พ.ศ. 2551

บันทึกครั้งแรกของฉัน

เมื่ออาทิตย์ที่แล้วอาจารย์จินตนาได้สอนให้นักศึกษาทำบล็อกในรายวิชาการจัดประสบการณ์ทางภาษาสำหรับเด็กปฐมวัย โดยได้สอนให้นักศึกษาทำที่ละขั้นตอนจนเสร็จสมบรูณ์โดยจุดประสงค์เพื่อเป็นแฟ้มสะสมงานในรายวิชา